puszysty

puszysty
puszysty I {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, puszystyyści, puszystytszy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tworzący puch, wyglądający jak puch': {{/stl_7}}{{stl_10}}Puszyste włosy. Puszysta sierść. Puszysty koc, śnieg. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'eufemistycznie, żartobliwie: gruby, otyły, przy kości': {{/stl_7}}{{stl_10}}Suknie dla kobiet puszystych. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}puszysty II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos odm. jak przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek puszysty (gruby, otyły) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Polecamy ubrania dla puszystych. Klub puszystych. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • puszysty — puszystytszy «okryty puchem; przypominający wyglądem puch; miękki, lekki, napuszony» Puszyste futerko, włosy. Puszysty dywan, śnieg. Puszyste ciasto …   Słownik języka polskiego

  • dywan — m IV, D. u, Ms. dywannie; lm M. y 1. «gruba tkanina dekoracyjna o kompozycji ornamentalnej lub gładka, zrobiona z wełny albo z włókien chemicznych, przeznaczona do przykrycia podłóg, zdobienia ścian itp.» Dywan strzyżony, puszysty. Dywany perskie …   Słownik języka polskiego

  • kita — ż IV, CMs. kicie; lm D. kit 1. «pęk piór, włosia itp. najczęściej jako ozdoba nakrycia głowy albo końskiej uprzęży; czub, pióropusz» 2. «puszysty ogon zwierzęcia, zwłaszcza lisa lub wiewiórki» ◊ wulg. Odwalić kitę «umrzeć» 3. «kwiatostan… …   Słownik języka polskiego

  • kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… …   Słownik języka polskiego

  • mechaty — «przypominający mech, taki jak mech; włochaty, puszysty, kosmaty» Mechaty koc, szal …   Słownik języka polskiego

  • mszysty — 1. rzad. «pokryty, porosły mchem; pełen mchu» Mszyste pnie drzew. 2. rzad. «pokryty meszkiem, puchem; kosmaty, puszysty» Mszyste liście. Mszysty materiał …   Słownik języka polskiego

  • ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon …   Słownik języka polskiego

  • puch — m III, D. u; lm M. y 1. «drobne, miękkie pióra o bardzo krótkiej stosinie i rozpierzchłych promieniach, tworzące podszycie piór pokrywowych u dorosłych ptaków i wyłączną osłonę ciała u piskląt; u ssaków: krótkie, miękkie, bezrdzeniowe włosy… …   Słownik języka polskiego

  • puchaty — «okryty puchem, taki jak puch; puszysty» Puchate gąsięta. Puchaty kociak. Puchate bazie leszczynowe. Puchata włóczka. Puchaty sweter. Puchate włosy …   Słownik języka polskiego

  • puszystość — ż V, DCMs. puszystośćści, blm rzecz. od puszysty Puszystość włosów, dywanu, śniegu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”